Het niets dat alles is
Bijna twintig jaar heb ik leidinggegeven aan de Sociale Dienst van de gemeente Amersfoort. In de visie op dienstverlening was een bewerking van mij opgenomen van een gedicht van Kabir. Ik heb het de titel meegegeven: ‘De muziek van het Hart’.
Een deel van mijn leven ben ik op zoek geweest naar wat ik, toen ik jong was, ‘het wezenlijke’ noemde. Rond mijn 30ste ervoer ik een ‘glimp’ van mijn Hart en wist onmiddellijk dat dit was wat ik zocht.
Kerst is voor velen, ook voor mij, een tijd van verstilling. Een uitnodiging om af en toe stil te zijn en aandacht te hebben voor het wezenlijke. De stilte is er, terwijl er woorden gesproken worden. Ze is er doorlopend, achter de woorden. Als we onze aandacht niet op de woorden richten, maar op de stilte, het wezenlijke, zullen we die ontdekken.
Het mooie van inzicht is dat het zich verdiept door kennis, ervaring, ontmoetingen en aandacht. Zo kwam er voor mij op enig moment het inzicht dat het gaat om te doen wat er te doen valt, door niet te doen én kreeg het later zijn diepere betekenis in het licht van het Ene. Zijn is doen.
