Het niets dat alles is (30)
Alle jaargetijden zijn mooi. In mijn liedjes komen ze allemaal aan bod. Zo heb ik ook een liedje over de lente. In het voorjaar warmt de lentezon het land op en komt alles tot leven. De lente staat ook voor het ontluiken van het goddelijke, het wezenlijke, in ons.
Door: Eddy Karrenbelt
Elke jaar in de lente bescherm ik nesten van weidevogels. Het zoeken naar nesten begint al de eerste weken van maart. Het zijn dan nog vaak de krijsende meeuwen, die het geluid van het land domineren. Het kale, kille, winderige land. Langzamerhand wordt het weiland groener en wordt het geluid overgenomen door de kieviten, grutto’s en tureluurs.
Het liedje over de lente kent de volgende tekst.
Lente
je dagen zijn mooi
je licht schijnt over het land
je bent als het lied van de zee
de bries op het strand
je kleuren zijn fris
je warmte koestert het groen
je bent als het licht in de duister
als mijn eerste zoen
kom laat me naar buiten
niets kan me stuiten
ik hou van je stilte
ik hou van jou
kom laat me naar buiten
niets kan me stuiten
kom laat me dromen
maak me vrij
je dagen zijn mooi
je licht schijnt over het land
je bent als het lied van de zee
de bries op het strand
je kleuren zijn fris
je warmte koestert het groen
je bent als het licht in de duister
als mijn eerste zoen
kom laat me naar buiten
niets kan me stuiten
ik hou van je stilte
ik hou van jou
kom laat me naar buiten
niets kan me stuiten
kom laat me dromen
maak me vrij
Een oude eenvoudige YouTube opname is te vinden op:
De lente staat ook voor het ontluiken van het goddelijke, het wezenlijke, in ons.
De Perzische dichter Hafiz, geboren rond het jaar 1325, schreef hier een mooi gedicht over.
Lente
Laten we de lente begroeten.
Geniet ervan
Want eens zal menig bloem bloeien
in de aarde die jou draagt.
Waarom je te zeggen
Wat te doen,
wat te drinken
met wie te zijn?
vraag het jezelf
en je Zelf geeft het antwoord.
Je leraar staat achter het gordijn,
oud en krom,
gebogen als een harp
zijn wijze lessen zijn
voor wie heeft leren luisteren.
Elk bloemblad in de tuin
beschrijft de diepte van het leven.
Keek je ooit?
Zag je ooit?
Verspeel het wisselgeld van je leven
niet met de weeën van de wereld.
De reis naar de Eenheid is vol gevaar,
maar hoe licht reis je
als je doel bekend is.
De Lente staat voor het ontwaken van het goddelijke, het wezenlijke.
De bloeiende bloem verwijst naar de ziel, die zich hiervoor opent.
De aarde is de plek waar je het wezenlijke kunt ontdekken.
Hafiz dicht over het ware Zelf. Vertrouw op het diepste, innerlijke weten, Zijn, in jezelf.
De dichter en christelijke mysticus Angelius Silesius schreef hierover: ‘Roep niet tot God; de bron welt in jezelf tot leven, als je die niet verstopt, blijft hij zijn water geven.’
De leraar die achter het gordijn staat, symboliseert de verborgen Meester.
Dit kan een fysieke leraar zijn, maar ook het goddelijke, wezenlijke in jezelf, dat in stilte kan worden gehoord als je met open hart luistert.
De tuin staat voor de schepping zelf. Als je ontwaakt, echt kijkt, zie je de Ene overal. Laat je niet afleiden door je geboorte pijnen, maar richt je op het ware doel: de eenheid met het goddelijke Zijn, die je wezenlijk bent.
Dat maakt je reis lichter.
Ik sluit af met een ‘licht’ lenteliedje.
Zij en de bij in mei
een bloem
een bij
een bij
een bloem
het groen
de bloem
de bij
zoem zoem
zij en hij
en hij en zij
het groen
de bloem
een kus
een zoen
een broek
een rok
een rok
een broek
het groen
de bloem
het blote
doen
zoem zoem
de bij
de bij
zoem zoem
de bijen
snoet
vol
ondergoed
de bij
is boos
de boze bij
de bij
broem broem
in kwade
doen
een bil
een borst
een borst
een bil
de bij
broem broem
een schreeuw
een gil
de bij
de prik
de prik
van de bij
stoort
het pril
gevrij
gevrij
de bij
gaat dood
de dode bij
de dood
het leven
zij aan zij
en zij en hij
zij en de bij
in mei
in mij
Een opname van het liedje is te vinden op YouTube:
De column is gepubliceerd op 25 mei op ongrond: